30. Gletsjer & Water & Kiwi's

12-1-2015 Het is echt een gravel parkeerplaats langs de weg waar we hebben gestaan, dus niets te beleven en omdat het nog steeds pijpenstelen regent slapen we voor de verandering maar eens uit. Om 10 uur is het welletjes en na een bakje yochert met cruesli op naar town en een kopje koffie. Winkeltjes gekeken en de camper bij de i-site geparkeerd. Fietsen eraf en we gaan naar de gletsjer fietsen. Het is een mooi pad langs de rivierbedding omhoog en ligt helemaal vrij van de weg. Echt een regenwoud waar we door fietsen en dan hoort het ook de regenen toch!!
Boven bij de parkeerplaats de fietsen in een mooie stalling gezet en een start gemaakt met de wandeling naar de gletsjer. Het is wisselend in zachtjes regen en stevige buien, maar het pad is goed begaanbaar en we lopen al snel door het gletsjerdal. Doordat de gletsjer zich steeds verder terug trekt is het niet mogelijk om vanuit het dal helemaal naar de gletsjer te komen. Wim merkt na een half uur lopen dat hij vermoeid raakt in de benen en gaat struikelen en hij besluit rustig terug te wandelen en ga ik verder. Het laatste stuk is vrij steil omhoog en met de wandeling van gisteren in de benen merk ik het behoorlijk. Het zicht op de Gletsjer is bijzonder maar door de regen en grauwe lucht is het spectaculaire beeld niet te zien. Grauw en grijs, en daar waar het smeltwater onder de gletsjer uitkomt een soort grot. Zeker de wandeling waard als had een zonnetje het geheel nog indrukwekkender kunnen maken. De enorme watervallen langs de rotsen komen allemaal weer uit in de stroom van de gletsjer die langzaam veranderd in een kolkende woeste modderstroom. Terug bij het beginpunt zit Wim op een bankje en pakken we snel weer de fiets om af te dalen naar een warme hap. Gelukkig is het in het dal droog geworden en nemen we nog even snel een mooi kerkje mee met vanaf de preekstoel uitzicht op de gletsjer rivier. In 1997 is er een grote modderstroom geweest die de brug en de oever bij het kerkje heeft weggeslagen, en bijna was het in de golven verdwenen. Door veel geld en vrijwilligers is het gelukt om de oever te versterken en is het kerkje behouden gebleven. Dan aan de lunch, nou ja het is ondertussen al half vier dus kan het ook al bijna doorgaan voor avondeten. Heerlijke burger met frieten gaat erin als koek. En dan snel naar Okarito terugrijden om een tukkie te kunnen doen voordat we aan ons Kiwiavontuur gaan beginnen vanavond. Een heuse speurtocht om de Kiwi in zijn natuurlijke omgeving te spotten. Gelukkig hebben ze een zender, dus een beetje richting wordt gegeven maar het zal veel geduld zijn en heel stil blijven. Na een dutje en een kopje koffie fietsen we om 20.00 uur naar Ian, onze guide voor vanavond. We krijgen uitleg over de Kiwi, zijn geluid en dan in de auto naar een gebied waar Ian al 10 jaar 3 Kiwiparen volgt.
De zenderzoeker geeft Ian een idee waar de dichtsbijzijnde Kiwi zit en al lopende verteld hij over de gewoontes en bijzonderheden van het dier. Als het begint te schemeren word lopen wat lastiger en komen er ook muskieten om je heen zoemen, dus snel de muskietenhoed op. De 1ste Kiwi die vlak bij zou kunnen zitten besluit zijn weg anders te vervolgen en loopt van ons af in plaats van in onze richting. En omdat de nacht invalt moeten we snel naar een ander deel van het gebied voor een andere Kiwi. Ian en een deel van de groep loopt sneller dan wij en nog 1 oudere dame, maar er is maar 1 pad heeft hij gezegd dus volgen we wat in de achterhoede. Maar als we op een grote open plek aankomen zijn er toch echt 2 paden die we kunnen nemen. Dus op de gok rechtdoor lopen, maar na 10 minuten hebben we het gevoel verkeerd te zitten. Mazzel dat Wim een radio heeft gekregen van Ian en als we hem oproepen blijkt dat we dus terug moeten en het andere pad moeten nemen. Wel even een hachelijk moment om in het donker in een moerasachtige omgeving de groep kwijt te zijn, maar na 10 minuten weer terug op de open plek en daar is al één van de groepsleden om weer het andere pad in te lopen. Als we de groep weer hebben gevonden is het ondertussen 23.00 uur en is er nog geen Kiwi gezien. Toch blijven we stug volhouden en ons wachten word beloont met wel 4 minuten een Kiwi scharrelt langs het pad en met de infraroodzaklamp is hij goed te zien. Je snapt dat hier geen foto's van zijn, want zo'n schuw nachtdier zou gelijk vluchten. Als hij weer in de struiken verdwijnt kunnen we allemaal weer ademhalen.
 WE HEBBEN HEM GEZIEN!! nu nog bijna een kilometer teruglopen naar de auto en ondanks zaklampen is dat nog geen makkie. Net voordat we op de parking zijn luister Ian nog 1 keer met zijn zender en blijkt dat de 1ste Kiwi (BZ) net langs de weg zit en na  minuten lopen zien we hem ook nog eens scharrelen in de rode lichtstraal. Op de valreep dus de 2e gezien. Een mooie tocht en als we na een snelle douche om 1.30 in ons bedje liggen zijn we zeer moe en voldaan.